Reisverhaal, deelnemer Girona

Sandra van Gaalen ging mee naar Girona. Lees hier haar verslag!

Na een lange busreis met een man of 34 gelijkgezinden zijn we aangekomen in het centrum van Girona. De koffers en fietsen worden gelijk uitgeladen zodat in de middag gelijk de benen losgedraaid kunnen worden. Er wordt druk geïnventariseerd wie welke afstand en route wil rijden.

Wij gaan met de lange afstand mee en vertrekken met een man of 20. De klim naar Els Angels is 10 km lang en gemiddeld een procent of 4. De weg is smal, goed en rustig. Een mooie klim om de klimbeentjes te testen.

Maandag staat de klim naar Rocacorba op het programma. Een prachtige maar pittige klim ten noorden van Girona. De ruim 13 km brengt je naar een hoogte van 970 meter met een gemiddelde van rond de 7 procent. Er zitten aardig wat stukken van rond de 10 in met uitschieters naar de 14 procent. Dit was toch echt wel even bikkelen met 34/28, immers was ik altijd nog een trippel gewend met 30/30. Maar bij navraag werd mij verteld dat dit de pittigste klim van de week zou zijn. Prima, ik hoef dus niet naar de plaatselijke fietsenmaker te gaan om er een 32 achter op te laten leggen.

Bij het avondeten wordt er al weer druk gesproken over de route van de volgende dag. Mare de Due del Mont, ofwel de Porta del Prineu (poort naar de Pyreneeën) de 3e van de ‘grote’ bergen rond Girona. Je klimt hier naar een hoogte van 1093 meter. Met mooi weer heb je hier, volgens Robert Gesink, het mooiste uitzicht rond Girona, je kan de Pyreneeën zien liggen. Na het bestuderen van de hoogteprofiel denk ik dat het wel moet lukken. Overigens alleen laatste 3 km van de in totaal bijna 19 km zijn rond de 10 procent met hier en daar uitschieters naar de 14 procent.

In de praktijk bleek het profiel niet helemaal overeen te komen met de werkelijk te rijden route. De klim was grillig en behoorlijke steile uitschieters naar de ruim 16 procent of steiler? Heb gevloekt en op het punt gestaan het op te geven. Uiteindelijk vielen mij juist die laatste 3 km mee. Overigens heb ik geleerd dat mannen het mooi schijnen te vinden om dames te horen vloeken (?). Het uitzicht was het meer dan waard!

Eigenlijk zijn wij inmiddels toe aan een rustdag. Maar de route welke de volgende dag op het programma staat brengt ons naar de kust van Tossa de Mar. Prachtig langs de kustwegen en mooie vergezichten over de zee! Het weer is overigens al de hele week warm en zonnig!

De voorspellingen zijn nog steeds fantastisch, dus ook vrijdag stellen wij die rustdag nog maar even uit ook al zijn de beentjes stram en aanwezig. In de route zit 1 klim van 25 km. Het hoogteprofiel is mooi en een gemiddelde van een procent of 3. Nou ja 1 klim? Hier is overigens helemaal niets vlak! Echter na 25 km bleef de weg maar omhoog gaan en was er geen zicht op een top? Van een echte top was er achteraf ook niet echt sprake. Het was een mooi lopende klim met een wel fantastische afdaling!

Na de heerlijke tapas ‘s avonds was het wel overduidelijk dat iedereen zaterdag een rustdag zou gaan houden. Het was druk en gezellig in de kroeg. Beetje laat is het dan ook wel geworden, het waren nog veel biertjes onder het mom van ‘ach nog eentje dan’.

Zaterdag is het dan eindelijk uitslapen! Het weer is wat minder, maar op de fiets stappen waren we dan toch al niet van plan. Niet alleen de benen, maar ook de billen kunnen wel rust gebruiken. Prima dag om ons te vermaken in het centrum van Girona en de toerist uit te gaan hangen! Vanavond op tijd naar bed zodat we morgenvroeg fris en fit aan de start van de Cyclo van Blanes staan!

De wekker gaat vroeg zodat we op tijd aan de start staan van Cyclo Cuando yo Corria in Blanes. De start is in Blanes waarna we via Lloret de Mar naar Tossa de Mar rijden. De lange versie bestaat uit twee rondes Tossa de Mar en via Lloret de Mar weer terug naar Blanes. Ik had zo mijn bedenkingen over 2 dezelfde rondjes rijden. Wij hadden donderdag dan ook het het rondje van Tossa al verkend. Na een hoop Spaans gebrabbel, waar ik overigens niets van heb kunnen maken, is de officiële start. Links en rechts schieten ze als haantjes langs me heen. Het peloton met politiebegeleiding ben ik dan ook gelijk kwijt, geloof dat ik eerst nog even wakker moet worden. Eenmaal in Tossa de Mar langs de kustweg voelen de benen goed. Ja, dit worden 2 rondjes genieten! Grotendeels van de route rijd ik alleen wat de laatste kilometers van Tossa via Lloret naar Blanes toch wat vervelend maakte door tegenwind en verkeersdrukte. Eenmaal in Blanes blijk ik 4e te zijn. Klinkt heel wat, echter waren er dan ook maar enkele dames wat mee deed aan de Cyclo.

Gelijk werd mij de vraag gesteld of ik mee terug ging op de fiets in plaats van met de bus. Onder het mom van de benen voelen nog goed en mijn billen moeten niet zeuren, ben ik op de fiets mee terug gegaan. Dat biertje in het hotel was verdiend na 175 km en 2600hm, mooie afsluiting van de week.

Het was een zeer geslaagde en gezellige week met ruim 700 km en ruim 10.000 hm op de teller. Wielerbus en crew, bedankt!