De Kale Berg

Alsof het al niet genoeg was dit jaar met fietsen, zag ik dat er ruimte was op een reis naar de Mont Ventoux…. Tja… maar dat was dan al over 2 weken. Dus voorbereiding specifiek kon al niet meer. Maar ik dacht dat het wel goed zou zitten met de tot dan gemaakte ritten. Ik durfde het bijna niet te vragen thuis maar het kon ingepast worden en op het werk kon ik op donderdag en vrijdag vrij krijgen. Vooruit dan maar.
Eerlijk gezegd is het ook wel goed bevallen om zo “kort dag” te boeken. Ik zit er in ieder geval niet op vooruit te kijken. Ik kon nog amper op tijd voor vertrek de laatste druk van het boek de Kale Berg bestellen. Mijn enige voorbereiding bestond dan ook uit het lezen uit dit boek wat wel nuttig is gebleken. En een bakkie doen bij mijn buurvrouw. Deze kanjer is vorig jaar als relatief beginnend toerfietser 3x op 1 dag!! de Mont Ventoux opgereden. Pfff, ik weet nu wat een prestatie dit is geweest. Ik ben tot 2.5x keer gekomen…. en in 2 dagen.
Het vertrek was vanuit Utrecht om 19 juli om 18h45, weer met Wielerbus.nl, prima organisatie, is mij tot nu toe zeer goed bevallen. In Eindhoven zijn de andere deelnemers opgestapt en waren we in totaal met 17 fietsers, buiten de organisatie om (2 chauffeurs waarvan 1 Pim die ook fietser was en dan nog een begeleider/fietser). Op naar de Kale Berg!
Om 8h waren we in Vacqueyras, bij hotel le Pradet en konden direct op het terras genieten van het ontbijt. Hierna hebben we de bagage in een zaal van het hotel neergezet omdat ivm tijdstip de kamers nog niet beschikbaar waren allemaal. Toen was het omkleden in fietskleding, fiets uit de aanhanger en antrapp’n. Er volgde en mooie glooiende rit, op de route oa twee klimmetjes. Col de la Chaine – 10.6km – 412hm – 3.6% gem en Col de Propiac – 5.7km – 206m – 3.3% gem.
De routes van deze reis was uitgezet door Wielerbus en beschikbaar voor op de GPS. Er was voor vandaag een korte en wat langere route maar met een gezamenlijke eerste 15km. Na 60km kwamen de routes bij elkaar en hebben we op een terras gepauzeerd. Bij aankomst terug bij het hotel stond er 80km 1400 hoogtemeters met 25 gem snelheid op de teller.
De middag verder kapot gemaakt bij het zwembad van het hotel met 30+ graden was ook erg afzien…Het diner tijdens ons verblijf was steeds in een restaurant in het dorp op slechts 200mtr. afstand. En iedere keer weer uitstekend. Er kan ook wel ’s avonds gegeten worden in het hotel maar omdat we met een grotere groep waren was samenwerking gezocht met het restaurant verderop.

21 juli, de dag… vandaag moet het gaan gebeuren, de beklimming van de Mont Ventoux.
Na ontbijt de fiets uit de garage van het hotel gepakt ketting even schoon gewreven met een doek. We vertrekken gezamenlijk naar Bedoin, 1 van de 3 plaatsen van waaruit je omhoog kan en van waaruit deze beklimming was gepland. Na 20km aangekomen In Bedoin heeft Pim Goos van Wielerbus nog 1.5 ltr flessen water gehaald zodat iedereen nog even kon bijtanken.
Hierna volgt een geleidelijke aanloop vanuit Bedoin naar “het bos” waar het voelbaar begint te klimmen. Je weet dat je vanuit Bedoin ca. 21km hiermee bezig bent dus daar stel je jezelf automatisch op in. Het was wel blijven doortrappen, verstand op nul maar uiteindelijk wordt de bebossing minder en zie je Chalet Reynard. Hier kan je rechtsaf na een klein stukje omhoog en da afdalen naar Sault of links aanhouden naar de top. En natuurlijk kan er gepauzeerd worden bij Chalet Reynard. Maar dat stond deze keer niet in mijn woordenboek.

Het is dan nog 6 km naar de top waarvan de laatste de steilste is maar dat heb ik niet meegekregen ik was al zover gekomen. In deze laatste km’s staan diverse fotografen die je fotograferen en hun kaartje in je shirt drukken zodat je later de foto’s kan bestellen.
Na op de top een foto te hebben laten maken bij het bord volgt de afdaling naar Malaucène. Wat mooi!! Max snelheid was 82 km/h, maar wat een kreng om weer naar boven te moeten rijden…
In Malaucène uitgebreid tijd genomen voor pauze met koffie en een belegde stokbrood. En dan toch maar weer naar boven. Ik voel mijzelf goed dus waarom niet? Maar na ca. 10km, precies op de helft ben ik er klaar mee. Ik zie mijzelf niet fatsoenlijk op de top arriveren en draai om.. opgeven, abandon, ja het moet maar zo zijn. Achteraf ben ik de enige van de groep die het in ieder geval heeft geprobeerd. Dat voelt wel weer goed.
Maar als ik beneden Malaucène weer achter me heb gelaten en de route van gisteren weer oppak naar het hotel kijk ik nog 1 keer achterom naar “mijn kale vriend” en zie dat donkere wolken de bergen zijn ingetrokken.

Voor zuidelijk van de Mont Ventoux (was ook die de dag de doorkomst van een etappe van de Tour) was wel regen ed aangegeven ’s middags, maar niet voor het gebied waar wij in zouden fietsen. Later in het hotel hoor ik dat de latere aankomers op de top in noodweer zaten met regen en hagel!! Ze zijn in deze weersomstandigheden nog wel afgedaald terug naar Bedoin en Pim is ze gaan ophalen met de bus. Heb ik dus even geluk gehad door halverwege de klim om te keren… Op mijn weg terug en bij het hotel geen schijntje van dit slechte weer en anders had ik daar ook in gezeten.
Uiteindelijk 1,5 keer de Mont Ventoux beklommen 1x via Bedoin en 1/2x tot halverwege via Malaucène. Bedoin zijde is 21.4km – 1605hm – 7.5% gem – max 12.9% Malaucène zijde tot de top is 21.2km – 1583hm – 7.5% gem – 12.7% max. Aankomst in het hotel na 5,5 uur op de fiets en 105km met 2877 hoogtemeter verder bij het zwembad van het hotel met 34 graden (in de schaduw) was het ook hier weer erg afzien…
Maar toetje moet nog komen, de eerste dag was het voorgerecht, de beklimming van de Ventoux het hoofdgerecht.

Dag 3, 22 juli, een mooie rit naar de prachtige Gorges de la Nesque en Mont Ventoux beklimmen via Sault. Gorges du Nesque is 18.8km – 442hm – 2.3%. Met recht een toetje en wat voor 1. Mmmh, wat mooi, bijna 19km geleidelijk klimmen waar je eigenlijk niets van voelt maar het uitzicht… Schitterend. In Sault aangekomen is het wel even klimmen tot het centrum waar we stoppen voor een pauze.
Vanuit het hotel zijn we deze ochtend ook weer gezamenlijk vertrokken en na 15km even gewacht totdat iedereen was aangesloten. Toen bleek dat er toch wel wat verschil in niveau zat tussen de deelnemers hoewel de 1e 15km rustig werd gefietst. Je kan ook zeggen dat sommige het ’s avonds ook gezellig vinden om nog een karaf wijn te drinken als ranja en dan ’s morgens bij de fiets staan van oh, ja..fietsen. Ik kwam in ieder geval voor het fietsen en heb sowieso helemaal niets met overmatig alcoholgebruik. Maar dit terzijde. Het is ook voor iedereen vrij om te gaan waar hij wil en dat is zeker ook de Wielerbus gedachte. Er waren zelfs een aantal die “een rondje om de kerk” hebben gedaan.
Ik ben in ieder geval vertrokken achter een ander die er ook zin in had. Bij de Gorges du Nesque kwam een Wielerbus begeleider voor die dag mij achterop. Hij stond op de camping in de buurt en was een van onze begeleiders tijdens de tochten.

Samen zijn we zo doorgereden naar Sault waar nog iemand bij ons aansloot. Bij een bakker drinken en een Gateau du Basque gehaald (=een grote dikke punt soort van roomvlaai). Ik was 50km verder na de start en na lekker te hebben gepauzeerd heb ik Sault verlaten voor de beklimming van de Ventoux vanuit deze plaats. Eerst ga je dan een stukje naar beneden waarna in de aanloop tot de Ventoux het klimmen begint.
Je rijdt dan door een glooiend open landschap met oa lavendel velden. Het was inmiddels middag geweest en snikheet en dan de warme wind met de geur van lavendel. Zegt genoeg toch? De beklimming van de Ventoux vanuit Sault is echt een beloning zeker als je de andere 2 beklimming (vanuit Bedoin en Malaucène ook hebt gedaan) nergens is het echt steil, een keer of 3 met stukken van 6%. Mijn gemiddelde snelheid tijdens de klim was zelfs 16km/h en dat kan nog wel sneller (de volgende keer).

Je komt dan uit bij Chalet Reynard en zo kan je net als vanaf Bedoin weer door naar de top. Maar daar was ik de dag ervoor al geweest dus ik ben linksaf afgedaald naar Bedoin. Wat een mooie afdaling! Max snelheid was 81 km/h, mooie bochten. In Bedoin nog wat foto’s gemaakt die ik de dag daarvoor niet heb kunnen maken en toen een route opgepikt terug naar het hotel.
Ja, en weer was het afzien die middag bij het zwembad onder de parasol. Sorry.
Nog even Vacqueyras in geweest voor wat souvenirs voor thuis en wederom heerlijk gegeten.
Zondagmorgen na het ontbijt zijn we om 8h vertrokken richting Nederland waar we om 22h weer in Utrecht zijn aangekomen. Het was een mooie trip en geweldig om de Ventoux beklommen te hebben. Ik doe niet snel 2x achter elkaar hetzelfde maar volgend jaar ga ik toch zeker nog een keer.

Hendri van de Vosse.