Reisverhaal: Mont Ventoux 2017

Van 19 tot 23 juli ben ik mee geweest met de Wielerbus naar de Mont Ventoux. Ik wilde graag in de bergen trainen en een vette uitdaging combineren, dus ging ik paar maanden geleden op zoek naar iets dat bij mij paste.

Vrij snel kwam ik op internet Wielerbus.nl tegen van Pim Goos. Zo gezegd zo geboekt, kiezen tussen ‘kamer delen’ of ‘alleen op een kamer’. Mijn keuze ging uit naar ‘alleen op een kamer’. Ik vind dat persoonlijk prettiger: een eigen ruimte om mij terug te kunnen trekken. Voor aanvang van de reis ontving ik een reis schema met de routes en dagprogramma’s, zodat ik goed voorbereid op pad kon. Ik werd er ook een beetje bang van: Ik had de afgelopen maanden veel en ook wel redelijk gericht getraind , maar je weet je gewoon niet goed wat je te wachten staat als je nooit eerder echt een lange klim gedaan hebt.

Woensdags middag vertrok ik vanuit het vlakke Groningen richting Utrecht om daar op te stappen. Fiets mooi in een speciale aanhanger zodat hij veilig vervoerd kan worden. In de bus was het vrij snel al gezellig, film kijken over de Mont Ventoux en bingo-en. Rond 22u00 gingen de lichten uit en kon iedereen zijn ogen sluiten. Ik kon redelijk slapen de stoelen waren ruim en dus voldoende been ruimte. Na een nacht wat dutten en wegdommelen kwamen we rond 8u00 aan in het hotel waar we direct gezamenlijk ontbeten. Aansluitend stond er een rondje de benen los fietsen op het programma.

Nou rustig los fietsen vond ik het niet, 14 uur in de bus gezeten, ontbijt goed en wel achter de kiezen en op de fiets. Ik had er zin in maar vond het echt spannend, in de bus van mijn medereizigers al wat verhalen gehoord over het klimmen in de bergen en hun ervaringen. Dat maakte nu niet dat ik zekerder werd van mijn zaak. Vooraf voorgenomen om op mijn eigen tempo te gaan rijden. Je kon ook kiezen uit 2 verschillende ritten korte en een langere: ik koos voor de korte. Ik kon de groep redelijk bij houden maar het was echt wel zwaar mede door de warmte van 30+ graden. De eerste dag in totaal 65 km gefietst met 979 hoogtemeters. Daarna bij terugkomst konden we terecht in de kamers en was alles perfect geregeld In de avond gezamenlijk diner, gezellig , zo leerde je elkaar goed en snel beter kennen en kwam er een toffe sfeer.

Mont Ventoux
De tweede dag was de dag van de Mont Ventoux. Daags ervoor tijdens het eten was dit ook gespreksonderwerp van de avond, wat maakte dat ik het wel echt heel spannend vond. Waar de rest gezellig bleef zitten met een goed glas wijn vertrok ik vroeg richting mijn bed. Ik wilde echt knallen op die berg. De volgende morgen goed ontbeten, en zijn we met de hele groep vroeger dan gepland vetrokken ivm de warmte. Eerst 20 km naar Bedoin, ging prima maar mijn hartslag was super hoog vanwege de spanning.
Ook nu weer met mijn zelf afgesproken mij niet gek te laten maken en zo over mij eigen grenzen heen te rijden, gewoon eigen tempo wat goed voelt. Daar ging ik het dorp uit, iedereen reed op eigen tempo naar boven. Ik werd ingehaald maar haalde zelf ook mensen in, erg goed voor mijn vertrouwen en mijn moraal. Het bos zou het ergste zijn werd gezegd. Dus ik had mij helemaal ingesteld op het ergste, al wist ik totaal niet wat ik kon verwachten. De kilometers gingen heel langzaam voorbij en het was goed stijl op sommige stukken, maar ik bleef rustig ritme fietsen. Zo kon ik mooi lezen wat er allemaal op de weg geschilderd stond. Met de warmte in het bos moest ik mezelf eraan herinneren goed te blijven eten en drinken, want dat vergeet ik nog weel eens. Maar het ging nog steeds goed, de laatste kilometers van het bos waren er veel vliegen. Erg vervelend, maar na 2km was ik die ook al weer kwijt. Boven de boomgrens, bij het restaurant ben ik even stil gaan staan, om goed te drinken en wat te eten.
Ik moest nog 6 km tot aan de top. Ik had het wel zwaar maar op een positieve manier, omgeving was prachtig en de uitzichten ook.

De eerste 4 km na mijn stop gingen lekker en waren minder stijl. Wel vol in de zon, maar ik kon er echt van genieten. 2 Kilometer voor de top werd het zwaar: benen begonnen zeer te doen, en had het erg warm. Ineens stond daar Pim foto’s te maken, op deze foto’s kan je goed zien dat ik het zwaar had. Net voor de laatste kilometer moest ik stoppen om te drinken en even uit te hijgen en natuurlijk even om mij heen te kijken. Pim kwam mij tegemoet fietsen en we zijn samen naar boven geklommen. En die laatste km had mij wel goed zeer gedaan, eenmaal boven natuurlijk foto’s en naar beneden. Ik ben niet zon held in afdalen, dus ik deed het mooi rustig aan. Deze rit was in totaal 85 km en 2065 hoogtemeters.

In het hotel lekker lang onder de douche gestaan en op bed gelegen: ik was echt kapot. Tijdens het diner gegeten als een paard zo veel honger had ik. Had namelijk ook veel te weinig gegeten tussendoor.
De laatste dag was een route van 108km en 1544 hm. Die was nou niet minder zwaar , ik overwoog om terug te draaien. Zo makkelijk als het de dag ervoor ging, was dit het niet. Bewust gekozen om alleen verder te fietsen. Eenmaal in mijn ritme ging het weer goed. Na afloop was ik gesloopt na deze rit, maar ook erg voldaan. De omgeving van deze route was echt fantastisch. In totaal in 3 dagen tijd 258 km gereden met 4588 hm ieder geval een goede training voor The Ride Ardennen. De dag erna was de terug reis, dit ging voorspoedig af en toe stoppen om de stijve benen te kunnen strekken en te eten. Rond 10 uur waren we in Utrecht.

Ik kan deze reis met Wielerbus iedereen aanraden, was erg leuk en prima geregeld. Ik weet dat het voor veel mensen een drempel is om alleen mee te gaan met een reis, maar je bent met allemaal gelijkgestemden. Je hebt dus snel een praatje met iedereen. Het maakt niet uit of je nu super ervaren bent of totaal onervaren, er wordt aan iedereen gedacht en overal rekening mee gehouden: korte of lange routes en genoeg begeleiding om je te steunen en tips te geven.